Bericht vanuit de lucht!

Onderweg!

( bericht vanuit de lucht)

Gisteravond kwamen de eerste meldingen al binnen. Code rood in het westen van het land. Schiphol annuleert meer dan 200 vluchten. Tsja, dan weet je het wel, dat wordt wachten, koffie drinken, kijken op de Schiphol-app en nog eens wachten. Vanochtend was het nog rustig toen we vertrokken, maar onderweg werd het steeds woester.

Het blijft toch een gedoe, dat inchecken. Eerst al die koffers kwijt zien te raken, dan door de security, dan paspoortcontrole en dan eindelijk even zitten en eens checken hoe het met de storm en de vertraging is. Nou, met die storm ging het prima, ik lees dat die is gepromoveerd tot superstorm en de naam Poly heeft gekregen. Met trots verlengde Poly ons verblijf op Schiphol met een uurtje, er werd even niet gevlogen vanochtend. Maar uiteindelijk viel de vertraging dus mee.

Als we op onze plekken zitten in het vliegtuig, vlak voor vertrek, wordt er door de gezagvoerder meegedeeld dat de bagage niet aan boord is. We kijken elkaar aan en vragen ons af of we dat goed hebben gehoord, zal toch niet? Ja dus, de vriendelijke stewardess moest het ook even opzoeken ( ‘het komt niet vaak voor’, zegt ze in de onjuiste veronderstelling dat dit voor ons geruststellend is), maar de bagage is niet meegekomen en wordt nabezorgd. Maar dan moeten we wel even een formuliertje invullen op de website van KLM. Geen probleem toch? We hebben toch WiFi aan boord, dus behalve dit blog schrijven kan ik ook nog wel even de website van KLM bezoeken en een online formulier invullen. Dat formulier is zo gevonden, maar we struikelen over het ‘bagage-referentienummer’. Wat we ook invullen, het lukt niet. Het is wel een fijn tijdverdrijf, want de uurtjes vliegen letterlijk voorbij. Ik denk dat we in Lima er maar even rustig voor gaan zitten.

Wat zit er ook weer allemaal in onze koffers? Mijn wandelschoenen ga ik missen in ieder geval. Warme kleren hopen we de eerste dagen in Lima niet nodig te hebben. Hopelijk hebben we de belangrijkste spullen in onze trolleys zitten.

Behalve dat we dus zonder bagage zijn vertrokken, verloopt de vlucht prima, in no-time hebben we iets te drinken, een lunch, een flesje water, een koekje en ook nog koffie gehad. Het vliegtuig is lang niet vol, wat ik heel prettig vind. Geen elleboog op mijn armsteun als ik dit stukje schrijf, wat een feest.

We zijn vijf uurtjes onderweg, nog 7,5 te gaan. Dan zijn we in Lima, dan zien we Niels weer, dat is dan toch weer een half jaar geleden. We komen eraan!

Marco