Tambopata

Dag twee in de jungle, de wekker stond op half 5. De nacht was het niet al te warm en we hadden geen last van muggen onder onze klamboe. Hier is maar enkele gedeeltes van de dag electriciteit, om 12 uur in de nacht gaat het licht uit. En het licht uit betekent ook echt heel erg donker in de nacht, we begrijpen meteen waarom we een zaklamp mee moesten nemen. Ontbijt om 5 uur, in het donker, en om half 6 betrekken we met de boot over de rivier, richting Tampopata, het hoofddoel van deze trip.

Maar daar we niet zomaar! Een wandeling van 40 minuten door het oerwoud gaat eraan vooraf. Een kilometer of drie lopen, maar wel over een aangelegd pad van vlonders. Onze gids stopte  zeer regelmatig om iets uit te leggen over een plant of boom of omdat hij, met zijn goed ontwikkelde oerwoudgehoor, weer een papegaai hoorde aan komen vliegen. Er is altijd iets te zien of te horen hier, maar soms zie je het niet meer scherp door de zweetdruppeltjes die onder onze hoeden vandaan komen.

Vanaf Tambopata voeren we in een grote roeiboot door kleine watertjes, onderweg zien we kaaimannen. De tocht mondt uit in een groot meer, waar we in open water (en open zon) op zoek gaan naar kaaimannen, papegaaien, apen en schildpadden. Die zien we dan ook in overvloed, we blijven foto’s maken.

Om 11 uur zijn we terug in onze lodge tussen de palmbomen, de middag na de lunch is voor onszelf. Wat is het hier heerlijk rustig. Een boek lezen in een hangmat, dat hebben we nog niet gedaan in dit soms chaotische en lawaaierige Peru. Nu is het een heel andere wereld, het is zelfs wennen aan de rust. Maar daar kunnen we wel aan wennen denk ik. Tot dinsdag zijn we hier, dan gaan we terug naar Cusco. Dan kunnen we weer slapen terwijl de honden buiten luid blaffen en de verkopers vroeg in de ochtend alweer uitroepen wat ze kwijt willen. Tot die tijd gaat om 12 uur het licht uit en is het hier stil. Best lekker eigenlijk….

Marco